N-VA wil meer aandacht voor agressie tegen personeel Sociaal huis

Het Oostendse OCMW heeft een echt probleem met agressie incidenten. Meer dan eens gaat het mis in het OCMW: bedreigingen, fysieke agressie en zeker verbaal geweld zijn schering en inslag. Stukgesneden banden, vernielen van materiaal, het behoort tot de dagelijkse realiteit. Dergelijke voorvallen laten soms een diepe indruk bij het personeel na. Cijfers erover bestaan wel maar zijn niet betrouwbaar. Maatschappelijk werkers kennen een zeer hoge werkdruk en geven enkel de allergrootste incidenten aan. N-VA OCMW raadslid Sofie Defever : “Betere veiligheidsknoppen voor de maatschappelijk werkers en meer gespreksruimtes op de gelijkvloerse verdieping, zodat er een vluchtweg is, zijn een dringende noodzaak. Het OCMW is daar nu gelukkig mee bezig.” Sofie Defever drong erop aan om dit alles snel in orde te brengen. “Ik hoorde zelf al een aantal keer agressief geroep vanuit de gang van de maatschappelijk werkers. Dat klinkt angstaanjagend.” aldus Sofie Defever. “Gerapporteerd wordt verbaal geweld al lang niet meer, maar van een team van 20 maatschappelijk werkers zijn er de laatste maanden 5 vertrokken. Die mensen werkten al jaren op die dienst. Een teken aan de wand.”

Veiligheidsknoppen

Bij de meeste bureaus is op dit moment een veiligheidsknop. Die knop gaat rechtstreeks naar de hoofdmaatschappelijk werker die vervolgens langskomt om de cliënt te kalmeren. Sofie Defever: “Als die hoofd maatschappelijk werker aanwezig is, kan er vrij snel hulp worden geboden. Maar als deze persoon in vergadering is, kan het wel een kwartier duren voor er hulp komt. Dan komen collega’s, die het toevallig horen dat het luid gaat, helpen. Sluitend is dat systeem dus niet. Er zijn ook bureaus van 2 personen waar er maar 1 knop is. Tegen dat de maatschappelijk assistent bij de knop is, kan het al te laat zijn. Ik hoop nu dat de nieuwe, betere knoppen er zo snel mogelijk komen. Er zijn OCMW’s waar een veiligheidsagent aanwezig is. In Sint-Truiden is dat bijvoorbeeld het geval. Misschien is dat iets om toch ook over na te denken? “

Veilige gespreksruimtes met een vluchtweg

De bureaus van de maatschappelijk werkers bevinden zich in een lange gang, op de verdieping, zonder uitweg. Sofie Defever: “Als er een agressie-incident is, zitten ze allemaal "vast" in hun bureaus d.w.z.  dat ze langs de agressieve cliënt moeten passeren om buiten te geraken. Zoals het nu is, is er niet altijd een snelle interventie mogelijk. Door de manier waarop hun bureaus zijn opgesteld, zitten ze als ratten in een val, als er iets gebeurt. Het is dus echt wel nodig om daar structureel verandering in te brengen. Het moét toch mogelijk zijn om veilige gespreksruimtes te voorzien?”

Eenvoudige registratie

Kleinere agressievoorvallen niet aanpakken opent de poort voor erger, en als je er als maatschappelijk werker dagelijks aan blootgesteld wordt, is dit slopend. Op dit moment worden voorvallen lang niet altijd gemeld. Sofie Defever: “Om het probleem ten gronde op te lossen, zou er om te beginnen een betrouwbare registratie moeten zijn waarbij elk incident in kaart wordt gebracht. Door de hoge werkdruk wordt de meldingsfiche bijna uitsluitend bij zeer ernstige agressievoorvallen gebruikt. Een zeer eenvoudig meldingssysteem zou betrouwbare cijfers opleveren en ervoor zorgen dat er sneller kan worden ingegrepen. De toegang tot het gebouw kan bv. in sommige gevallen worden ontzegd. Wetende dat een agressie-incident zeer traumatiserend kan zijn, is een veilige werkomgeving een absoluut basisrecht. Ik hoop dat er, zoals beloofd, heel snel enkele concrete maatregelen komen en dat er verder werk gemaakt wordt van een degelijke structurele oplossing. Zoals het er nu voorstaat is het enkel een kwestie van tijd voor het misgaat.”