Verkoop parking Kursaal teken aan de wand

N-VA Oostende heeft grote twijfels bij de verkoop van de parking onder het Kursaal. De parking was voor het Kursaal een extra troef bij grote evenementen.  Veel belangrijker nog is dat de parking één van de weinige onderdelen was van het AGSO dat geld in het laadje bracht.  “Een bedrijf dat z’n winstgevende activiteiten begint af te stoten kan niet anders dan wanhopig zijn.  Ik vrees dat dit aangeeft dat het financieel kluwen van de stad Oostende met haar autonome gemeentebedrijven en v.z.w.’s niet langer houdbaar is.” stelt Kamerlid Manu Beuselinck.  “Met de verkoop van de parking worden de stad en z’n inwoners structureel armer”.

Nieuwe v.z.w. is slechte zaak voor transparantie stadsbestuur

Oostende grossiert in v.z.w.’s en autonome gemeentebedrijven die dan nog eens dochter- en kleindochterbedrijven hebben.  “Met het oprichten van nog een v.z.w. doet het stadsbestuur verder op haar elan: een web van bestuursorganen waarin democratische controle steeds moeilijker wordt.  Trouwens hoe complexer de structuur, hoe duurder die ook wordt.  Zuinig besturen is hier dan ook ver te zoeken.  Ik vraag me trouwens af wat deze meerderheid voor ons in petto heeft voor de uitbating van het nieuwe cultuurcentrum in de oude post.”, aldus Beuselinck.

Financiële toestand van de stad is meer dan ernstig

N-VA Oostende stelt vast dat de financiële toestand van de stad meer dan ernstig is.  Al jaren probeert men via de verkoop van gebouwen en nu van de parking onder het Kursaal, de enorme put van EKO te dempen.  De bestaande schuld van EKO aan AGSO wordt nu blijkbaar omgezet in waardeloze aandelen. Maar ook AGSO zit in zware financiële problemen. Dus moet het patrimonium van de stad, in dit geval de hotelschool, overgedragen worden aan AGSO om het daarna te verkopen. Gevolg is dat de stad opnieuw heel wat armer wordt.  De gevolgen van deze verarming zijn dan voor de volgende generaties.

Vinger op de knip

N-VA Oostende dringt er bij het stadsbestuur op aan dat ze de aandacht verlegt van het zoeken naar nieuwe inkomsten naar het vermijden van onnodige uitgaven.  “Het mag stilaan gedaan zijn met het paniekvoetbal waarbij de stad nu eens een school, dan weer een congrescenter en grond, en nu weer een parking probeert te verkopen.” besluit Manu Beuselinck.