N-VA Oostende wil een strenger lokaal drugsbeleid.

De N-VA wil een geïntegreerd drugbeleid dat berust op drie pijlers: preventie, hulpverlening en ordehandhaving.  Bij de laatste pijler, de ordehandhaving mag het voor gemeenteraadslid Maxim Donck wel wat meer zijn.: “Zonder een heksenjacht te
willen openen op elke jongere die experimenteert, moeten we hard durven optreden tegen dealers die de gezondheid van onze jongeren in gevaarbrengen.  Wanneer de korpschef me bevestigt dat het gebruik van het bijzonder schadelijke XTC sterk toeneemt, is dat toch bijzonder onrustwekkend.  Tegelijk zegt het stadsbestuur zelf amper repressief te kunnen optreden, terwijl ze dat wel kan en wat mij betreft zelfs moet.” 
Donck zal vrijdag op de gemeenteraadszitting voorstellen om een hoofdstuk, specifiek gewijd aan illegale drugs, toe te voegen aan de nieuwe verordening van de stad Oostende, die dan ter goedkeuring voorligt.  Bedoeling is dat de stad druggerelateerde overlast doortastender kan aanpakken, maar ook dat meer problematische gebruikers de weg vinden naar de hulpverlening.

Schadelijke inrichtingen sluiten en GAS-boetes voor drug-gerelateerde overlast

Het stadsbestuur moet een integraal drugsbeleid voeren: voorkomen waar kan, helpen waar nodig en bestraffen waar moet.  Voor dat laatste heeft de stad verschillende instrumenten. 
Maxim Donck wil dan ook dat er steevast kordaat wordt opgetreden.  “Op grond van de nieuwe gemeentewet kan de burgemeester overgaan tot de tijdelijke en zelfs definitieve sluiting van bijvoorbeeld discotheken die er geen probleem van maken dat in binnen hun muren wordt gedeald.  Maar ook door bepaalde vormen van druggebruik aan overlast te koppelen, kan men repressief optreden met GAS-boetes.  Het blijft maar een aanzet en het echte werk moet door de
politie en het parket gebeuren, maar als stad moeten we ook ons steentje bijdragen,” zegt Maxim Donck.

Algemene verordening aanvullen met hoofdstuk ‘Drugs’

Donck heeft een amendement klaar om nu vrijdag op de gemeenteraad een hoofdstuk ‘Drugs’ toe te voegen aan de algemene verordening.  “Het gaat ons niet alleen om de aanpak van druggerelateerde overlast op zich.  Vandaag glippen er nog steeds heel wat problematische gebruikers door de mazen van het net van de hulpverlening.  Deze vorm van repressie heeft al bewezen dat ze een goed hulpmiddel is om die mazen kleiner te maken en zo meer gebruikers toe te leiden naar de hulpverlening.  Bovendien moeten we een duidelijk signaal geven dat drugs
helemaal niet ok zijn”, besluit Maxim Donck.